سیگنال هایی که دارای دو وضعیت هستند مانند کلیدها، شستی ها، کنتاکت ها رله و کنتاکتور، Proximity Switch ، Limit Switch که همگی دارای دو وضعیت (باز و بسته) و یا (خاموش و روشن) و یا (قطع و وصل) میباشند و به این ماژول ها وارد میشوند. ماژول های DI در رنج های مختلفی از جمله 24 ولت و یا 110 ولت و یا 220 ولت وجود دارند. به عنوان مثال منطق ماژول های DI که از نوع 24 ولت هستند بدین صورت است که اگر ولتاژ بین 13 تا 30 ولت وارد شود سطح سیگنال یک و اگر ولتاژ 30- تا 0 ولت وارد شود ، سطح سیگنال صفر در نظر گرفته میشود در ضمن ولتاژ بین 0 تا 13 ولت محدوده نا معین است. ماژول های DI از نظر تعداد کانال های ورودی متفاوت هستند. ماژول های 2 ورودی و یا 16 ورودی یا 32 ورودی وجود دارند. در یک ماژول ، برای اینکه CPU زیمنس بتواند هرکدام از ورودی ها را شناسایی کند ، باید به آن ها آدرس اختصاص داد.

در برنامه نویسی ، DI هازیمنس را با علامت اختصاری I نشان میدهند. به عنوان مثال اگر یک Start را به ورودی با آدرس 1.2 متصل کنیم از این پس آدرس I 1.0 معرف کلید میباشد. اگر کلید را فشار دهیم آدرس I 1.2 برابر یک منطقی خواهد شد و اگر کلید فشرده نشود مقدار ورودی I 1.2 برابر صفر خواهد بود. بدین ترتیب CPU زیمنس با ماهیت کلید سروکار نداشته بلکه تنها صفر و یک شدن آدس را بررسی میکند.

برای یادگیری برنامه نویسی و طرز استفاده از قطعات اتوماسیون صنعتی زیمنس، کافی است مقالات نمایندگی زیمنس ایران (سیماتیک زیمنس) را مطالعه بفرمایید.