در پنجره کاتالوگ در زیر مجموعه SM-300 می توان کارت های ورودی متنوعی را مشاهده کرد که با کلیک بر روی آنها توضیحات مختصری راجع به کارت در پایین پنجره کاتالوگ ظاهر می شود. به طور کلی این کارت ها را می توان به صورت نشان داده شده در شکل زیر دسته بندی کرد.
توزیع انواع PLC های زیمنس
برای کارت هایی که قابلیت خاصی ندارند وقتی روی آنها کلیک کنیم پنجره ای مانند شکل زیر باز میشود که دو بخش دارد.
سایر PLC های زیمنس با مناسب ترین قیمت ممکن
Ganaral: بخش توضیحاتی راجع به کارت ، ویژگی ها و کد سفارش کارت همراه با نام آن آمده است که کاربر در صورت تمایل میتواند نام را به دلخواه تغییر دهد.
Address: در این بخش آدرس هایی که توسط سیستم به کارت اختصاص داده شده آمده است. Start آدرس شروع و End آدرس نهایی را نشان میدهد. به عنوان مثال در شکل برای کارت DI با 16 ورودی مشاهده میکنیم که آدرس شروع O و آدرس آنها 1 است بنابراین لیست آدرس های 16 کانال که هر کدام یک BIT (0 یا 1) هستند مانند جدول زیر خواهد بود.
به عبارت دیگر این ماژول دارای دو بایت آدرس است و میدانیم که 2Byte = 16Bit .
سیماتیک زیمنس مرجع اصلی PLC های زیمنس
اگر چند ماژول DI مشابه یا متفاوت داشته باشیم ، نیز مشاهده میشود که آدرس های تولید شده توسط سیستم با یکدیگر هیچ تداخلی ندارند.
در S7-300 تغییر آدرس توسط کاربر بعضاً امکان پذیر است. برخی از CPU های 300 این امکان را ساپورت میکنند ( از CPU315 به بالا ). در اینجا نیز مانند شکل بالا گزینه System Selection قابل انتخاب است. میتوان آن را غیر فعال نمود و آدرس جدید را وارد کرد. شماره آدرس نمیتواند از Address Area مربوط به CPU بزرگتر باشد بعلاوه اگر آدرس جدید تداخلی با آدرس های دیگر داشته باشد سیستم پیغام میدهد. و در این حال آدرس دیگری را پیشنهاد مینماید. در مجموع پیشنهاد میشود که حتی المقدور کاربر آدرس های پیش فرض سیستم را تغییر ندهد.
در بین کارت های DI موجود در کاتالوگ برخی از کارت ها قابلیت های خاص دارند و توانایی اعمال وقفه (Interrupt) مهمترین قابلیت آنهاست که این ویژگی در توضیحات زیر پنجره کاتالوگ دیده میشود. بخش (Properties) این کارت ها نسبت به کارت های معمولی یک بخش اضافه بنام Inputs مانند شکل زیر دارد که در آن میتوان قسمت های نشان داده شده در شکل زیر را مشاهده نمود:
آموزش PLC های زیمنس
Diagnostic Interrupt: در حالت عادی غیر فعال است اگر فعال شود در صورت قطع تغذیه سنسور ( مثلاً به علت قطع فیوز ) شماره کانال مربوطه در بافر تشخیص عیب CPU ثبت می شود. همان طور که در شکل ملاحظه می شود در جلوی No Sensor Supply یک گزینه برای ورودی های 0 تا 7 و یک گزینه نیز برای ورودی های 8 تا 15 وجود دارد. می توان هر دو یا یکی را به دلخواه فعال نمود. بدیهی است در صورت قطع تغذیه آنچه در بافر ثبت می شود آدرس گروه کانال است نه آدرس خود کانال.
Hardware Interrup: در حالت عادی غیر فعال است اگر فعال شود جدول پایین که مربوط به تریگر کردن این وقفه است نیز فعال می گردد. در این جداول برای هر دو کانال ورودی یک گزینه وجود دارد. با انتخاب این گزینه می توان تعیین کرد که وقتی ورودی کانال تغییر می کند ( لبه مثبت یا لبه منفی ) وقفه اعمال نماید.
Input Delay: در این قسمت می توان تعیین کرد که ورودی را با چند میلی ثانیه تاخیر بگیرد. توصیه می شود در دو حالت زیر این عدد را روی ماکزیمم بگذارید:
1- برای سوئیچ های ساده و بدون حفاظت ، تاخیر فوق باعث می شود که پرش لحظه ای ولتاژ مشکلی ایجاد نکند.
2- اگر طول کابل تا سنسور زیاد و کابل بدون شیلد است. تاخیر فوق باعث می شود که ورودی را در زمان مناسب بگیرد.
تذکر: فعال کردن وقفه در کارت به تنهایی کافی نیست و علاوه بر آن باید یک بلاک برنامه نویسی از نوع Organization Block نیز در پروژه موجود باشد. در غیر این صورت با وقوع وقفه ، CPU به مد Stop می رود.
اکنون نوبت به جایگذاری یک کارت خروجی میباشد. به همین روش کارت خروجی SM322 DO32 * DC24V/ 0.5A را در شیار 5 وارد نمایید.
انواع اتوماسیون های صنعتی زیمنس