در نمایندگی زیمنس دستورالعمل  CALL برای فراخوانی بلوک های SFB و SFC و FB و FC یا سایر بلوک های استاندارد که از قبل توسط SIEMENS برنامه نویسی شده اند به کار می رود. این دستور بلاکی که در جلوی آن به صورت مستقیم و یا سمبلیک آدرس داده شده را بدون هیچ قید و شرطی و مستقل از وضعیت RLO صدا می زند یعنی کنترل اجرای برنامه را به آن بلوک می برد SFB و FB باید حتماً همراه با ذکر نام DB صدا زده شوند DB های فوق یا باید قبلاً وجود داشته باشند و یا در همان لحظه ای که برنامه نوشته می شود با پیغامی که توسط STEP7 داده می شود ایجاد شوند.
جدول زیر نحوه صدا زدن بلاک های مختلف را نشان می دهد :

اگر برای بلاک ها از اسامی سمبلیک استفاده شود این اسامی باید قبلاً در Symbolic Table تعریف شده باشند وقتی یک بلاک در برنامه STL با دستور CALL صدا زده می شود به طور اتوماتیک لیستی از متغیرها در زیر آن ظاهر می گردند.
Formal Parameter : متغیر هایی هستند که قبلاً در موقع ایجاد بلاک به عنوان ورودی و خروجی بلاک تعریف شده اند.
Actual Parameter : متغیر یا آدرس هایی هستند که برنامه نویس باید آن ها را تعیین کند.

در عین حال ممکن است برای بلوکی ورودی و خروجی تعریف نشده باشد برای این گونه بلاک ها لیست فوق با دستور CALL ظاهر نمی شود.
اگر FB صدا زده شود مقادیر و آدرس هایی که به عنوان Actual Parameter در نمایندگی زیمنس تعریف می شوند در موقع اجرای برنامه در دیتا بلاک Instance مشخص شده در دستور CALL ذخیره می شوند.