زیمنس ایران، زیمنس سیماتیک برای کاربرانی که علاقمند به یادگیری هستند از صفر تا صد پی ال سی S7-1500 زیمنس را به شما آموزش می دهد. با نمایندگی زیمنس همراه باشید.
در این بخش به بررسی پارامترهای یک نمونه ماژول DI و نحوه تنظیم این پارامترها در نرم افزار STEP 7 می پردازیم. زبانه Properties مربوط به یک ماژول DI 16x24V DC HF را نشان می دهد و در ادامه به برخی از تنظیمات مهم این ماژول می پردازیم.
گزینه Module parameters
در این قسمت، امکان انجام تنظیماتی مانند مقایسه پیکربندی و تنظیم الگوی (Template) مورد نظر برای اعمال به کانالهای ورودی وجود دارد. مهم ترین گزینه های قابل تنظیم در این قسمت، به شرح زیر می باشند:
1- General: این قسمت مربوط به مقایسه ماژول DI پیکربندی شده در نرم افزار و ماژول DI موجود روی ریل می باشد.
2- Channel template: در این قسمت می توان الگوی مورد نظر را تنظیم و آن را به همه کانال هایی که از الگو استفاده می کنند، اعمال کرد. Channel template شامل یک گزینه با عنوان Inputs می باشد که به دو بخش Diagnostics و Input parameters تقسیم شده است. کاربر می تواند بسته به نیاز خود، با استفاده از تنظیم گزینه های این دو بخش، یک الگو تعریف کند و با استفاده از امکانی که برای هر کدام از کانال های ورودی موجود است، الگوی تعریف شده را به کانال های مورد نظر اعمال نماید تا تنظیمات بخش های Diagnostics و Input parameters بر اساس این الگو، برای این کانال ها انجام شود.
این بخش دارای پارامترهای زیر می باشد:
گزینه Input 0-15
در این قسمت، آدرس ها و پارامترهای مربوط به کانال های ورودی تنظیم می شوند. مهم ترین گزینه های موجود در این قسمت، به شرح زیر می باشند:
1- Inputs: در قسمت Inputs، مطابق شکل 52-2، می توان پارامترهای مربوط به کانال ها را به صورت دستی یا با استفاده از الگوی تعریف شده در قسمت Channel template، تنظیم کرد. همانطور که در این شکل مشاهده می کنید، در بخش Inputs قسمت های زیر در دسترسند:
با انتخاب هر یک از گزینه های مربوط به کانال های ورودی، مثلاً Channel 0-7، می توان به هر یک از کانال های ان (کانال 0 تا کانال 7) دسترسی پیدا کرد و هر کدام را به طور مستقل تنظیم نمود. پارامترهای موجود در قسمت Channel 0-7 عبارتند از :
نکته: تنظیمات مربوط به Hardware interrupts (در قسمت Inputs)، شامل الگو نمی باشند و باید به صورت دستی انجام شوند.
نکته: در صورت انتخاب گزینه From template از منوی گشودنی Parameter settings، امکان فعالسازی گزینه های موجود در بخش Diagnostics وجود ندارد.
2- IO addresses: در این قسمت آدرس های شروع (Start address) و پایان (End address) ماژول DI بر حسب بایت تعیین می شوند.
در هر بایت، اطلاعات 8 بیت دیجیتال، یعنی I0.0، I0.1، . . . و I0.7 مربوط به بیت های صفر تا 7 و I1.0، I1.1، . . . و I1.7 مربوط به بیت های 8 تا 15 قرار می گیرند؛ بنابراین هر کانال از ماژول DI، یک بیت را اشغال می کند. در این شکل، اولین آدرس، مربوط به اولین کانال ورودی است که بیت صفر را اشغال کرده است و با عبارت I0.0 در محیط برنامه نویسی نمایش داده می شود. آخرین آدرس نیز مربوط به آخرین کانال ورودی است که بیت 15 را اشغال کرده است و با عبارت I1.7 در محیط برنامه نویسی به نمایش در می آید.
آدرس های قرار گرفته در هر دو قسمت Start address و End address، به طور پیش فرض مانند شکل 54-2 می باشند و در صورت لزوم، می توان آن ها را تغییر داد. برای تغییر آدرس، باید ابتدا مقدار قرار گرفته در قسمت Start address را پاک کنید و سپس مقدار جدید را وارد نمایید و کلید <Enter> را فشار دهید. در این صورت، آدرس جدید برای Start address تعیین می شود و این تغییر آدرس، به طور خودکار در قسمت End address نیز اتفاق می افتد.
3- Hardware identifier: در این قسمت شناسه سخت افزاری ماژول DI نمایش داده می شود.
در این بخش به بررسی پارامترهای یک نمونه ماژول DQ و نحوه تنظیم آن ها در نرم افزار STEP 7 می پردازیم. شکل 55-2 به عنوان نمونه، زبانه Properties مربوط به یک ماژول DQ 16x24V DC/0.5A ST را نشان می دهد. در ادامه برخی از تنظیمات مهم این ماژول بررسی می شوند.
گزینه Module parameters
همان طور که در بخش مربوط به ماژول DI ذکر شد، در این قسمت تنظیماتی برای مقایسه پیکربندی و تنظیم الگوی مورد نظر برای اعمال به کانال های خروجی انجام می شود که مهم ترین گزینه های قابل تنظیم در این قسمت عبارتند از:
گزینه Output 0-15
در این قسمت آدرس ها و پارامترهای مربوط به کانال های خروجی تنظیم می شوند. مهم ترین گزینه های موجود در این قسمت به شرح زیر می باشند:
به عنوان مثال Channel 0-7، می توان به کانال های مربوط به آن دسترسی پیدا کرد و هر یک را به طور مستقل تنظیم نمود. در ادامه پارامترهای قابل تنظیم قسمت Channel 0-7، شرح داده می شوند:
توجه: عملگر، جزئی از ماشین است که مسئولیت حرکت یا کنترل یک مکانیزم یا یک سیستم را بر عهده دارد. یک عملگر برای کار کردن، به یک سیگنال کنترل، مثلاً سیگنال ناشی از یک ماژول خروجی دیجیتال و منبع انرژی نیاز دارد که می تواند به صورت ولتاژ یا جریان الکتریکی باشد. هنگامی که عملگر، سیگنال کنترل را دریافت کند، با تبدیل انرژی به حرکت مکانیکی، به این سیگنال واکنش نشان می دهد. به عنوان مثال، موتور الکتریکی نمونه ای ساده از یک عملگر است.
نکته: تنظیمات موجود در بخش Channel group diagnostics، شامل الگوی تعریف شده نمی باشد.
در این قسمت گزینه هایی برای هر یک از کانال ها وجود دارد که به کمک آن ها می توان نحوه تنظیم پارامترها را به صورت دستی یا با استفاده از الگوی تعریف شده انجام داد و همچنین عکس العمل خروجی مربوط نسبت به توقف CPU را برای هر کانال تنظیم نمود.
نکته: گزینه های موجود در منوی گشودنی Reaction to CPU STOP، تنها در صورتی قابل تغییر خواهند بود که در منوی گشودنی Parameter settings، گزینه Manual انتخاب شده باشد.
IO addresses. 2: آدرس شروع (Start address) و پایان (End address) ماژول DQ بر حسب بایت در این قسمت تعیین می شوند. شکل 58-2، قسمت IO addresses را نشان می دهد. آدرس های قرار گرفته در هر دو قسمت Start address و End address، در این شکل، به صورت پیش فرض می باشند و در صورت لزوم میتوان آن ها را تغییر داد. برای تغییر این آدرس ها، می توانید مطابق مطالب بیان شده برای ماژول DI اقدام کنید.
نکته: مقادیر صفر و یک در کادرهای Start addresses و End addresses بیانگر بایت های صفر و یک می باشند.
در هر بایت، اطلاعات 8 بیت دیجیتال، یعنی Q0.0، Q0.1، . . . و Q0.7 برای بیت های صفر تا 7 و Q1.0، Q1.1، . . . و Q1.7 برای بیت های 8 تا 15 قرار می گیرند؛ بنابراین هر کانال از ماژول خروجی دیجیتال، 1 بیت را اشغال می کند. در این شکل، اولین آدرس، مربوط به اولین کانال خروجی می باشد که بیت صفر را اشغال کرده است و با عبارت Q0.0 در محیط برنامه نویسی نمایش داده می شود. آخرین آدرس نیز مربوط به آخرین کانال خروجی می باشد که بیت 15 را اشغال کرده است و با عبارت Q1.7 در محیط برنامه نویسی نشان داده می شود.
Hardware identifier .3: در این قسمت، شناسه سخت افزاری ماژول DQ نمایش داده می شود.