نمایندگی زیمنس در قسمت 8 محیط برنامه نویسی را معرفی نمود. به علاوه انواع دستورات برنامه نویسی را معرفی و دستورهای General را شرح داده است. همانطور که بیان شد دستورات General جز دستورات عمومی برنامه نویسی محسوب می شوند. هم اکنون می خواهیم دستور دیگری را تعریف کنیم.
دستورات Bit logic operation را جز مهمترین دستورات برنامه نویسی نام می برند. زیرا به وسیله این دستورات می توان برنامه نویسی را آغاز و تکمیل نمود. به عبارت دیگر بدون استفاده کاربر از این دستورات نمی توان برنامه را آغاز نمود. به همین علت دستورات پایه هم نامیده می شوند.
تیغه باز اصطلاحی که برای کنتاکت NO به کار می برند. این نوع کنتاکت در حالت عادی باز می باشد. پارامترهایی که می توان به کنتاکت ها اختصاص داد عبارتند از :
نحوه عملکرد کنتاکت NO :
2 حالت کنتاکت NO :
برای این نوع کنتاکت، همانطور که از نامش آشکار است اصطلاح تیغه بسته به کار می برند. این نوع کنتاکت در حالت عادی بسته می باشد. اختصاص دادن پارامترها شبیه به کنتاکت NO می باشد و تفاوتی که می توان بین آن ها مشاهده کرد عملکرد بین آن ها می باشد که در کنتاکت NO در حالت عادی باز و در کنتاکت NC در حالت عادی بسته می باشد. نحوه عملکرد کنتاکت NC به این صورت می باشد:
عبارت RLO مخفف کلمه Result of Logic Operation می باشد. به معنای نتیجه عملیات منطقی می باشد. برای نمایش معکوس وضعیت RLO باید از Invert RLO استفاده نمود.
کاربرد این دستور برای نشان وضعیت خروجی می باشد. با استفاده از این دستور فعال و غیر فعال بودن خروجی را نمایش داد. پارامتر هایی که می توان به این دستور داد، عبارتند از :
نحوه عملکرد دستور Assigbment :
- نتیجه RLO خروجی برابر با 1 منطقی باشد، خروجی فعال می شود.
- نتیجه RLO خروجی برابر با 0 منطقی باشد، خروجی غیرفعال می شود.
همانطور که از نام آن مشخص می باشد، مخالف و برعکس دستور Assignment عمل می کند. به این صورت که :
- نتیجه RLO خروجی برابر با 1 منطقی باشد، خروجی غیرفعال (RESET) می شود.
- نتیجه RLO خروجی برابر با 0 منطقی باشد، خروجی فعال (SET) می شود.
اگر نیاز به Reset کردن حافظه یا خروجی دیجیتال خود دارید، باید از اسن دستور استفاده نمایید. برای استفاده از این دستور و اجرا فقط یک شرط الزامی می باشد، ست شدن نتیجه عملکرد منطقی RLO برای خروجی مربوط است.
کاربرد این دستور ، ست کردن خروجی دیجیتال می باشد. علاوه بر خروجی دیجیتال برای ست کردن حافظه هم باید از این دستور استفاده نمود. به عبارتی بر عکس دستور Reset output که در جهت ری-استارت کردن استفاده می شد، این دستور برای ست کردن می باشد.
برای ست SET کردن چند بیت خروجی که از یک آدرس مشخص آغاز می شوند، استفاده از دستور Set bit field گزینه انتخابی می باشد. برعکس این دستور Reset bit field می باشد.
برای ری-ست Reset کردن چند بیت خروجی که از یک آدرس مشخص آغاز می شوند، استفاده از دستور Set bit field گزینه انتخابی می باشد.
این دستور امکاناتی از جمله ست (Set) و ری ست (Reset) کردن دائم را برای خروجی دیجیتال امکانپذیر می نماید. این قابلیت به وسیله ورودی های S و RI می باشد. به این صورت عمل می کنند که هر کدام از سیگنال های S و R1، یک و سپس صفر شود، خروجی به آن سیگنال اختصاص داده می شود. سیگنالی که خروجی را به خود اختصاص داده است به ترتیب ست و ری ست می شود. این وضعیت سیگنال تا صدور فرمان جدید از طریق ورودی S یا R1 ثابت می ماند. در این حالت فلیپ فلاپ تغییر وضعیت می دهد.
پارامتر های این دستور عبارتند از :
زمانی که به پارامتر S ورودی اختصاص داه شده، ست و ورودی اختصاص یافته به پارامتر R1، ری ست شود، بیت دیجیتال اختصاص داده شده به خ روجی دستور SR ست خواهد شد. زمانی که ورودی مربوط به پارامتر S، ری ست و ورودی مربوط به پارامتر R1، ست شود، خروجی دستور، ری ست خواهد شد.
اگر نیاز به یک لبه پایین رونده منفی دارید، این دستور را باید انتخاب کنید. این دستور قابلیت مقایسه سیگنال RLO را در دو شرایط را دارا می باشد. وضعیت فعلی RLO سیگنال ورودی را با وضعیت قبلی همان سیگنال که در یک بیت لبه ذخیره شده است، مقایسه می کند. اگر تغییری در RLO از یک به صفر آشکار شود، یعنی یک لبه منفی سیگنال وجود دارد و در این صورت خروجی دستور ست می شود. در غیر این صورت خروجی دستور ری ست خواهد بود.
برای ایجاد یک لبه بالارونده مثبت، از این دستور استفاده نمایید. این دستور قابلیت مقایسه سیگنال RLO را در دو شرایط را دارا می باشد. وضعیت فعلی RLO سیگنال ورودی را با وضعیت قبلی همان سیگنال که در یک بیت لبه ذخیره شده است، مقایسه می کند. اگر تغییری در RLO از صفر به یک آشکار شود، یعنی یک لبه مثبت سیگنال وجود دارد و در این صورت خروجی دستور ست می شود. در غیر این صورت خروجی دستور ری ست خواهد بود.
از این دستور می توان برای ست کردن لحظه ای یک بیت معین در Place Holder1 هنگام وجود یک لبه مثبت در نتیجه عملکرد منطقی (RLO) استفاده کرد. این دستور RLO فعلی را با RLO قبلی که در یک بیت حافظه در Place Holder 2 ذخیره شده است مقایسه می کند. در نتیجه این مقایسه اگر یک تغییر در RLO از صفر به یک آشکار شد یعنی لبه مثبت سیگنال وجود دارد.
از این دستور می توان برای ست کردن یک بیت معین در Place holder 1 هنگام وجود یک لبه منفی در نتیجه RLO استفاده کرد. این دستور RLO فعلی را با RLO قبلی که در یک حافظه در Place holder 2 ذخیره شده است، مقایسه می کند. در نتیجه این مقایسه اگر یک تغییر در RLO از یک به صفر آشکار شد، یعنی یک لبه منفی سیگنال وجود دارد و بیت معین در Place Holder 1 برای یک لحظه یعنی یک بار در اولین تحریک لبه منفی سیگنال ست می شود و در سایر دفعات این بیت ری ست خواهد بود.