نمایندگی زیمنس و آشنایی با دستورات برنامه نویسی Math Function

دستورات Math Function همانطور که از نامش آشکار می باشد به توابع ریاضی مربوط می شود. منطق برنامه را باید با این توابع ریاضی انجام دهید. عملیاتی که شامل 4 عملگر اصلی از جمله جمع، تفریق، ضرب و تقسیم. توابع پیشرفته هم امکان پذیر می باشد، هنگامی که نیاز دارید از نتیجه سینوس و ... در منطق برنامه استفاده نمایید. 

دستورات توابع ریاضی شامل : 

1. دستور ADD
2. دستور NUL
3. دستور MOD
4. دستور DIV
5. دستور CALCULATE
6. دستور SUB
7. دستور NEG

1. دستورات توابع ریاضی: ADD

لغت ADD در فارسی به معنای افزودن و جمع کردن می باشد. دستور ADD  برای جمع دو مقدار در ورودی IN1 و IN2 به کار گرفته می شود. جمع مقادیر در  OUT که به عنوان خروی ما می باشد نمایش داده می شود. دستور ADD شامل پارامتر هایی می شود که در ادامه به آن پرداخته شد است. با زیمنس سیماتیک همراه باشید. 

1. EN: فعال سازی ورودی
2. ENO: فعال سازی خروجی
3. IN1: مقدار 1
4. IN2: مقدار 2
5. OUT: نمایش مجموع دو ورودی 

   نکته!   باید بدانید که می توانید به تعداد INn مقدار داشته باشید که با تغییر اندیس می توانید اضافه کنید. 

2. دستورات توابع ریاضی: SUB

دستور SUB در تمامی عملیات های ریاضی برای تفریق بین دو مقادیر استفاده می شود. تفریق یا تفاضل بین ورودی را می توانید خروجی مشاهده نمایید. همانند دستورات دیگر شامل پارامترهایی می باشد که عبارتند از :

1. EN: فعال سازی ورودی
2. ENO: فعال سازی خروجی
3. IN1: مقدار 1 که در نظر داریم مقدار 2 از آن کم شود.
4. IN2: مقدار 2
5. OUT: نمایش تفاضل دو ورودی 

3. دستورات توابع ریاضی: MUL

ضرب، عملگری که با MUL مشخص می شود. این دستور را برای ضرب دو ورودی IN1 و IN2 به کار می گیرند. پارامترهای این دستور همانند دستورات ADD و SUB می باشد. با این تفاوت که در OUT می توانید حاصل ضرب ورودی ها را ببینید. 

4. دستورات توابع ریاضی: DIV

برای تقسیم مقدار موجود در ورودی IN1 به مقدار موجود در IN2 ، از دستور DIV استفاده می شود. خارج قسمت این تقسیم در خروجی OUT دخیره می شود. پارامترهای دستور DIV عبارتند از: 

1. EN: فعال سازی ورودی
2. ENO: فعال سازی خروجی
3. IN1: عددی که می خواهیم تقسیم شود.
4. IN2: مقسوم علیه در این قسمت وارد می شود.
5. OUT: مقدار خارج قسمت عملیات تقسیم در این قسمت درج می شود. 

5. دستورات توابع ریاضی: CALCULATE

برخلاف دستور ADD که فقط می تواند مقادیر را با هم جمع نماید; دستور CALCULATE می تواند یک عملیات ریاضی پیچیده را انجام دهد. ورودی ها می تواند از انواع داده ها باشد و می توان ترکیبی از توابع را برای انجام یک محاسبه پیچیده استفاده نمود. برای استفاده از این دستور باید با دو تا ورودی شروع نمود. پارامتر های دستور CALCULATE عبارتند از : 

1. EN: فعال سازی ورودی
2. ENO: فعال سازی خروجی
3. IN1: مقدار 1 ورودی
4. IN2: مقدار 2 ورودی
5. INn: سایر ورودی ها
6. OUT: خروجی دستور CALCULATE

توضیحات:

برای استفاده از این دستور باید ابتدا فعال سازی ورودی (EN) را انجام داد. فعال سازی هم به دو روش امکان پذیر می باشد. 

• روش شرطی: استفاده از دستورات دیگر 
• غیر شرطی: با دانلود برنامه به CPU، ورودی فعال می شود. 

به طور کلی با فعال شدن ورودی EN، دستورات تعیین شده CALCULATE اجرا می شود و عملیات ریاضی تعریف شده انجام و نتیجه از طریق OUT منتقل و قابل مشاهده می باشد. 

6. دستورات توابع ریاضی: MOD

این دستور برای تقسیم ورودی IN1 به مقدار ورودی IN2 استفاده می شود. در واقع همان عملیات تقسیم می باشد با این تفاوت که دستور MOD در خروجی OUT، باقیمانده تقسیم را ذخیره و نمایش می دهد. در صورتی که در دستور DIV شما می توانستید خارج قسمت را در خروجی ببینید. پارامتر های دستور MOD عبارتند از: 

1. EN: فعال سازی ورودی
2. ENO: فعال سازی خروجی
3. IN1: عدد مد نظر که می خواهیم تقسیم شود.
4. IN2: مقسوم علیه در این قسمت وارد می شود. 
5. OUT: باقیمانده تقسیم در این قسمت درج می شود.